ترجمه
« پس درباره نعمتهايى كه نزد توست از خدا بترس و در حقى كه بر تو دارد
[ 775 ]
بنگر و از شناخت آنچه كه در ندانستن آن معذور نيستى خوددارى مكن چرا كه براى اطاعت و پيروى نشانههاى آشكار و راههاى روشن و جادههاى پهن و پايانى مطلوب است ، كه زيركها در آن وارد مىشوند و سفلگان از آن ، سرباز مىزنند ، آن كه از آن راه منحرف شود از حق روى گردانده و در بيابان گمراهى و سرگردانى قدم گذارده ، و خداوند نعمت خود را از او مىگيرد و عذاب خود را بر او گسيل مىدارد ، پس به خود آى و خويشتن را درياب كه خدا راه خود را براى تو روشن كرده است و چون كارهايت تو را به اين مرحله كشانده است پس به آخرين حدّ زيان و جايگاه كفر و شرك پايين آمدى و خواهشهاى دلت ، تو را به شرارت وادار كرده و در گمراهى افكنده و در تباهكاريها وارد ساخته و راهها را بر تو سخت بسته است . »