46 و لا انّ الاشياء تحويه فتقلّه او تهويه

او را مكانى در بر نگرفته و بر جايى قرار ندارد تا هر گاه آن مكان بلند شود او نيز بالا رود و هر گاه پايين آيد او نيز پايين آيد زيرا اين ، از لواحق جسميت است و به همين معناست جمله او انّ شيئا يحمله فيميله او يعدله : مركوبى او را بر خود حمل نمى‏كند كه او را درست نگهدارد يا كج كند در اعراب فعل بعد از فاء دو احتمال مى‏رود .

الف : نصب با در تقدير گرفتن حرف أن و اين اعراب مطابق نسخه سيد رضى همى باشد .

ب : بعضى هم به دليل عطف ، آن را رفع داده‏اند . 47 خداوند نه در اشياء داخل است و نه از آنها خارج مى‏باشد زيرا دخول و خروج از خواص جسم و ماديات است و آن كه جسم و جسمانى نيست هيچ كدام از اينها در او تحقق ندارد و نفى اين دو صفت : خروج از اشياء و دخول در آنها از خداوند بطور اطلاق است نه به عنوان عدم و ملكه 9 يعنى به هيچ طريق

-----------
( 9 ) براى توضيح اصطلاح عدم ملكه به پاورقى ص 160 مراجعه شود .

[ 298 ]

اين دو صفت سزاوار وى نيست .