امّا حزنى . . . مقيم . . . ،
على ( ع ) در اين كلام غم و اندوه خود را در فراق رسول خدا و زهراى مرضيّه به طريق شكوه آميز بيان مىفرمايد ، و به دليل اين كه بارها از زبان رسول خدا مژده رفتن خودش را به بهشت شنيده بود و مىدانست كه سراى آن حضرت نيز در بهشت است ، لذا در اين عبارت كلمه « دار » را به جاى كلمه جنّة به معناى بهشت آورده است .