و اللَّه . . . الحطام ،

اين سخنان بيان كننده كمال نارضايتى و نفرت آن حضرت از ظلم و ستم است ، با تاكيدى كه از سوگند در عبارت فهميده مى‏شود ، دو امر را كه مستلزم شكنجه و عذاب دردناك در دنياست ، بر خود آسانتر از آن دانسته است كه ستمى بر بعضى بندگان روا دارد ، به اين دليل كه در نظر اهل بصيرت شدت درد و عذاب الهى كه كيفر ستمكارى بسيار سخت‏تر است ، لفظ حطام كه به معناى قطعات شكسته از گياههاست از لذتها و خوشيهاى دنيا به عنوان استعاره به كار گرفته شده است و دو كلمه ظالما و غاصبا از نظر نحوى منصوب و حالند .