فاعتبروا ،
امام ( ع ) پس از شرح حال شيطان و مدت طولانى را كه در عبادت خداى تعالى به سر برده و بيان آنچه كه بر اثر تكبر و خود بزرگ بينى به سر او آمد تمام اعمالش باطل شد ، و از رحمت بىپايان خدا دور و به لعنت ابدى دچار شد ، در اين فصل از خطبه شريف شنوندگان خود را مامور كرده است كه از سرگذشت رقّت بار او پند و اندرز بگيرند و گرد اين خصلت ناپسند و ناروا نگردند بلكه با خود بيانديشند كه وقتى آن كه در جرگه فرشتگان بود و 6 هزار سال خداى را پرستش كرد ، اما به دليل يك لحظه كبر و خود پسندى چنين وضعيتى پيدا كرد ،
افراد بشر كه عمر عبادتشان بسيار اندك است ، اگر تكبّر ورزند به طريق اولى به اين سرنوشت گرفتار خواهند شد .
