فليقبل امرء كرامة بقبولها . . . ،

اين جا حضرت پس از بيان ويژگيهاى بندگان خاصّ خدا به موعظه و نصيحت و پند و اندرز برگشته و مى‏فرمايد : بايد انسان به سبب اطاعت و عبادت ، پذيراى بخششها و نعمتهاى بزرگ از طرف پروردگار باشد و آنها را بر وجه شايسته و دور از ظاهرسازى و نفاق بپذيرد مانند پذيرشى كه حق تعالى درباره مريم فرمود : « فتقبّلها ربُّها بقبولٍ حسن [ 5 ] » ، و مقصود از « قارعه » كوبنده‏اى كه پيش از آمدنش بايد از آن حذر كرد و ترسيد ، مرگ است .

[ 5 ] سوره آل عمران ( 3 ) قسمتى از آيه ( 37 ) يعنى : پس خداوند او را به وجهى شايسته‏تر پذيرفت .

[ 66 ]