ترجمه
« از بنده خدا على ( ع ) فرمانرواى مؤمنان به مردم كوفه يارى كنندگان بزرگوار و مهتران عرب ، پس از حمد خدا و درود بر پيامبر اكرم من اكنون آنچنان شما را از امر عثمان آگاه مىكنم تا ببينيد آنچه را كه درباره وى مىشنويد : مردم ،
موقعى عثمان را مورد طعن و سرزنش قرار داده بودند كه من از مهاجران بودم و بسيار خواستار خوشنودى جامعه از او بودم و كمتر وى را سرزنش مىكردم ، اما طلحه و زبير ، آسانترين رفتارشان درباره او ، تندروى و آهستهترين آوازشان بسيار رنجآور بود ، و عايشه نيز بطور بىسابقه بر او خشم گرفت ، بنابراين گروهى بر او شوريدند و وى را به قتل رساندند ، سپس بدون اكراه و اجبار بلكه با ميل و اختيار با من بيعت كردند . بهوش باشيد كه سراى هجرت از اهلش خالى و اهلش از آن دور شدهاند ، و مانند جوشيدن ديك به جوش و خروش آمده و آشوب بر مدار تباهكارى خود قرار گرفته است ، پس به سوى فرمانرواى خود بشتابيد و براى جنگ با دشمنان بكوشيد ، ان شاء اللَّه . »
