لغات

وظيفه : آنچه كه در هر روز براى آدمى مقدر شده ، از قبيل غذا و كار .

يثنيه : او را منصرف مى‏كند و باز مى‏دارد معقل : پناهگاه ذروه : بلندى مهّد له : براى او فراشى گسترد ، بسترى آماده كرد ارماس : جمع رمس : قبر ابلاس : اندوه و شكستگى مطلع : نگريستن از بالا به پايين هوله : وحشت و ترس آن روعه : ترس استكاك الاسماع : ناشنوايى گوشها صفيح : سنگهاى پهن ردم : بستن سر قبر سنن : طريقه ، روش قرن : ريسمانى كه شترها را با آن مى‏بندند .

اشراطها : علامتهاى قيامت ازفت : نزديك شد افراطها : مقدمات آن ، و از همين قرار است :

افراط الصبح كه به معناى علامتهاى نخستين بامداد است .

رثّ : آفرينش غثّ : لاغر ضنك : تنگى كلب : شرارت ، بدى لجب : صدا ساطع : بلند سعير : زبانه ( آتش ) و شعله آن

[ 352 ]

تأجج : شدت گرما وقود : جرقّه زدن ذكاه : شعله‏ور شدن آن فضاعة الامر : شدت مطلب و از حدّ و اندازه گذشتن آن .

زمر : گروهها ، و مفردش زمره است .

زحزحوا : دور شدند اطمأنّت : آرامش يافت مثوى : جايگاه مئاب : محل بازگشت مدنيون : جزا داده شدگان .

إصلاته بسيفه : شمشير كشيدن