و اعلموا . . . المرجل ،
امام ( ع ) در اين سخن اهل كوفه را آگاه مىكند كه مردم مدينه ، از اين كه شما براى آشوب و جنگ با من آمدهايد ، پريشان حال و نگرانند ، و مىخواهد بگويد كه همچون برادران با ايمان خود به امامشان بپيوندند ، احتمال مىرود كه منظور از دار الهجره ، سرزمينهاى اسلامى باشد ، و واژه قلع كنايه از اين باشد كه مردم تمام سرزمينهاى اسلامى از اين آشوبگرى در اضطرابند و دلهايشان از گسترش يافتن آن مشوش مىباشد ، و دلهاى مردم را به سبب ناراحتى و جنب و جوش در اين فتنه ، تشبيه به ديگ در حال جوش كرده و از اين رو ، واژه جيش را كه به معناى غليان است براى آن استعاره آورده است ،
و با ذكر آشوب و جنگ و اين كه فتنه بر مدار خود قرار گرفته است مردم را براى مبارزه عليه آن كوچ داده و از اين رو دستور مىدهد كه به سوى فرمانروايشان كه خود حضرت است بشتابند و براى جهاد با دشمن شتاب كنند ، و پيش از اين دانستى كه وجه استعاره سنگ آسياب براى جنگ ، آن است كه جنگ در گردش خود اهلش را مىچرخاند و نابود مىكند ، چنان كه سنگ آسياب دانه را مىگرداند و آرد مىكند . توفيق از خداست .
[ 580 ]
