ب و طعق يحكم فيها من عليه الحكم كها ،
اين مثال درباره كسى گفته مىشود كه در ميان گروهى قرار دارد و بر عليه آن قوم قضاوتى مىكند ، و حال آن كه اگر چه خود ، از آن قوم است اما به دليل اين كه از اراذل و اوباش است و از اشراف نيست شايستگى چنين حكمى را ندارد چون اين امر در خور بزرگان قوم است و ديگران از او ، به اين مطلب سزاوارتر مىباشند . مقصود آن است كه معاويه از كسانى نيست كه بتواند حكم به فضيلت كسى بر ديگرى بدهد و شايستگى اين امر را ندارد .
