مدّت العافية فيه بهم ،
حرف « با » براى مصاحبت است ، يعنى عافيت پيوسته همراه آنها بود و در نسخه مرحوم سيد رضى مدّت به حالت معلوم آمده مثل مدّ الماء يعنى آب جارى و روان شد . و نيز به ياران خود توصيه مىفرمايد كه امرى را مورد توجه قرار دهند كه سبب افاضه نعمتهاى خداوند بر گذشتگان بود ، و كرامت و بزرگوارى رشته آنها را به آن امر پيوند داده است ، در اين جمله واژه وصل استعاره است از همراه بودن كرامت الهى با آنها در حالى كه امر مذكور را مورد توجه داشته باشند و از اين جهت آن را با ذكر حبل كه به معناى ريسمان است مرشّح ساخته است .