ترجمه
« پروردگار سبحان ، ياد خود را روشنى بخش دلها قرار داد كه در اثر آن ، پس از سنگينى گوش ، مىشنوند و پس از كمسويى چشم ، مىبينند و پس از دشمنى ، فرمانبرى و اطاعت مىكنند ، پيوسته براى خداوند كه بخششهايش ارجمند است در هر دوره و زمانى بندگانى داشته كه به انديشه آنان الهام مىكرده و در وادى خردهايشان با آنان سخن مىگفته است ، اينان به نور بيدارى ، در چشمها و گوشها و دلها نور مىافشانند ،
روزهاى خدا را به ياد مردم مىآورند و آنها را از عظمت مقام الهى مىترساندند ، آنان همانند راهنمايان بيابان بودند كه هر كسى راه درست پيشه كند بستانيد و او را مژده رستگارى دهند و آن را كه راستگرا يا
[ 125 ]
چپگرا [ 2 ] باشد نكوهش كنند و از هلاكت بر حذر دارند و آنان بدين طريق روشنگرانى در آن تاريكيها و راهنمايانى در آن پرتگاهها بودند ، كسانى كه اهل ذكر و ياد خدا هستند چنان آن را به جاى دنيا برگزيدهاند كه حتى لحظهاى بازرگانى و خريد و فروش دنيا آنان را از ياد خدا باز نمىدارد ، روزهاى زندگى را با ذكر او بسر مىبرند ، و با فريادهايى كه از ارتكاب كارهاى حرام ، مانع شود ، در گوش غفلت كنندگان بانگ مىزنند ، به عدل و نيكى ندا در مىدهند و خود نيز به آن عمل مىكنند ، مردم را از بديها باز مىدارند و خود از آن مىپرهيزند ، گويا اينها دنيا را گذرانده و به آخرت رسيدهاند و آنچه در پى اين جهان مادى است به چشم ديدهاند ، و گويى كه بر احوال پنهان برزخيان در مدّت اقامت آن جا اشراف و آگاهى كامل دارند ، و رستاخيز ، نويدهايش را بر آنها محقّق ساخته است ،
اينها ، پرده آن جهان را از جلو چشم مردم دنيا برداشتهاند ، گويا ايشان چيزهايى را مىبينند كه مردم نمىبينند و مىشنوند آن را كه ديگران نمىشنوند .
اگر با نيروى عقل ايشان را در جايگاههاى پسنديده و مراتب شايسته مشاهده كنى ، در حالى كه نامه اعمال خود را باز كرده و به سبب دستورهاى كوچك و بزرگى كه از آن سرپيچى كرده و يا آنچه را كه از آن نهى شده ، تقصير كرده و مرتكب شدهاند و بارهاى سنگين گناهان كه پشت آنان را خم كرده است ،
خود را مورد محاسبه قرار دادهاند و سپس گريه را در گلو شكستند و ناله و فرياد سر دادند ، با خود به سؤال و جواب پرداخته ، و به سوى پروردگارشان از روى پشيمانى و اقرار به گناه ، ناله و فرياد بر مىآورند ، در اين حال آنها را خواهى يافت كه پرچمهاى هدايت و رستگارى و چراغهاى ميان تاريكهايند ، فرشتگان دور آنها را گرفتهاند ، و سكون و آرامشى برايشان نازل و درهاى آسمان بر روى آنان بازگشته و جايگاههاى ارجمند براى نشستن آنها آماده است ، جايى كه خداوند بر آن نظر رحمت انداخته آنها را مىنگرد و از كوشش آنان خشنود است و
[ 2 ] و من اخذ يمينا و شمالا .
[ 126 ]
مقامشان پسنديده ، ايشان در حالى كه به مناجات با خدا نسيم عفو و بخشش را احساس مىكنند ، گروگان نيازمندى به فضل و كرم خداوند و اسير تواضع و فروتنى در برابر عظمت و بزرگوارى او هستند ، بسيارى اندوه دلها و كثرت گريه ،
چشمهاى آنان را مجروح كرده است ، براى هر درى كه راه رغبت و توجه به سوى خداست آنان را دست كوبندهاى است ، از كسى درخواست مىكنند كه سختى و تنگدستى براى او معنا ندارد و خواستار از او نوميد نمىشود ، اكنون به خاطر خود به حساب خويشتن برس كه نفوس ديگر ، حسابرسى غير از تو دارند . »
