فمن عرفها و اقرّبها فهو مهاجر ،
در معناى اين عبارت دو احتمال وجود دارد .
الف پس از بيان مصداق مهاجرت ، توضيح مىدهد كه معرفتى كه شرط صدق كردن مهاجرت است آن معرفتى است كه وى را وادار به رفتن به سوى امام سازد نه شناختى در سطح پايين .
ب احتمال ديگر اين كه تنها ، شناختن امام و اقرار به حقانيت او ، و گرفتن معارف از وى در صدق مهاجرت كافى است اگر چه به سوى او نرود ،
و ، وى را مشاهده نكند ، چنان كه به مقتضاى سخن پيامبر اكرم ، ترك حرام خدا هجرت است زيرا چنان كه گذشت ، فرمود : مهاجر كسى است كه حرام الهى را ترك كند .