الذين تكبّروا عن حسبهم و ترفّعوا فوق نسبهم ،
در اين عبارت ، حضرت دليل عدم شايستگى كبراء و سردمداران را براى پيروى كردن آن دانسته است كه اينها تكبر ورزيده و مدّعى رياست و رهبرى شدهاند به علت اين كه اصل و نسب خود را كه گل و لاى بى ارزش و آب پست و گنديده است از ياد بردهاند ،
و اگر توجه به اصل و ريشه و ماده وجودى خود مىداشتند مىبايست كمال تواضع داشته باشند ، چنان كه گفتهاند : چه افتخارى است كسى را كه مايه اوّليش نطفه و سرانجامش مردار است و قادر نيست جلو آورد آنچه را كه مطلوب اوست و به تاخير اندازد امرى كه ناپسند وى مىباشد .
