لدقيق تفصيل كل شيئى . . . حىّ ،

در اين جمله ، حضرت ادعاى خود را مبنى بر اين كه نمله و نخله در استناد به صانع يگانه با هم اشتراك دارند به اين طريق بيان فرموده است كه هر موجود ممكنى در سلسله آفرينش با همه مشتركاتى كه با بقيّه دارد ، داراى ساختمان ويژه خود نيز مى‏باشد و شكل منطقى اين استدلال چنين است هر كدام از مورچه و درخت خرما را خصوصياتى از جهات مختلف حجم و رنگ و غير اينها مى‏باشد كه در ديگرى نيست و هر موجودى كه چنين باشد وى را صانعى حكيم به اين صورت درآورده است و نتيجه دو مقدمه فوق آن است كه اين دو موجود نيازمند به صانعى مدبّر مى‏باشند تا به هر يك آنچه را كه ويژه وى و در خور آن است عنايت فرمايد ، اين گونه دليل آوردن را متكلّمان استدلال به امكان صفات ناميده‏اند و توضيح آن را قبلا در شرح اين سخن امام ( ع ) : الحمد للَّه الدالّ على وجوده بخلقه بيان داشتيم 13 .