3 نكته سوم : الا تربع ايها الانسان على ظلعك ،
اى انسان آيا دلت به حال خودت نمىسوزد ؟ در اين جمله حضرت با بيان مطلب به طريق استفهام او را بر قصور و نقصان از درجه گذشتگان آگاه كرده و در مقابل ادعايش وى را سرزنش و ملامت مىكند كه لازم است با نفس خود مدارا كنى و آن را در اين امر به زحمت نياندازى ، و با اين حالت قصور و كوتاهى كه دارى مىخواهى روح خود را از سير كردن و راه رفتن با اهل فضل معاف كنى ، در اين جا ، واژه ظلع را كه به معناى لنگى است استعاره از نقصان و قصور آورده يعنى همان طور كه شخص لنگ از رسيدن به مقصدى كه انسان درست اندام مىرسد ،
ناتوان است ، تو نيز در جهت فضايل ، از وصول به درجه پيشينيان عاجز و ناتوانى و همچنين است جمله و تعرف قصور ذرعك ، كنايه از اين كه به ناتوانى
[ 10 ] ظاهرا اين عبارت غلط است و صحيحش اين است : اقتل من بين قريش : من از ميان قريش كشته مىشوم ، چنان كه در لسان العرب ماده حنن اين مثال را چنين آورده است . ( مترجم )
[ 756 ]
نيروى خود و عجز از رسيدن به اين درجه ، آگاهى دارى .
