ترجمه

« ستايش خداى را كه مرا مرده و بيمار ، داخل صبح نگردانيد ، و مرا به بيماريهاى بد منظرى دچار نكرده ، و به كيفر بدترين كردارهايم نرسانده و مقطوع النسل قرار نداد ، و مرا در عقيده دينى متزلزل و منكر خدا و وحشت زده از ايمان نساخت ، عقل مرا با جنون درهم نياميخت و مرا به كيفر امّتهاى پيشين مبتلا نكرد .

داخل صبح شدم در حالى كه بنده‏اى مملوك و بر خويشتن ستمكارم ( خدايا ) تو حجت را بر من تمام كردى و مرا عذر و بهانه‏اى نيست ، قوت دريافت هيچ گونه سودى ندارم ، مگر تو آن را به من ببخشى ، و از هيچ زيانى خود را نمى‏توانم دور كنم ، مگر تو مرا از آن نگاهدارى .

بار پروردگارا به تو پناه مى‏برم از اين كه با توجه به بى‏نيازى تو نيازمند و با هدايت تو گمراه شوم و در سايه حكومتت بر من ستم شود و با اين كه فرمان تراست مقهور و مغلوب شوم .

پروردگارا نخستين عضو گرانبها از اعضايم را كه از من مى‏گيرى جانم قرار بده و همان را اولين وديعه از ودايع نعم خود گردان كه نزد من دارى و به سوى خود باز مى‏گردانى .

بار خدايا به تو پناه مى‏بريم از اين كه از گفتارت روى برتابيم ، يا به كناره‏گيرى از آيينت فريفته شويم ، و يا اين كه هوسهاى سركش دل نه هدايت تو بر ما چيره شود . »