لقد رجعت . . . النطق ،

اين عبارت در كمال فصاحت و بلاغت است ، و مراد از « ابصار العبر » چشمهاى حقيقت بينى است كه از آنچه مى‏بيند پند و اندرز مى‏آموزد و در عبارت آذان العقول با اطلاق سبب بر مسبب يك نوع مجاز به كار

[ 118 ]

رفته است يعنى شنيدن را كه سبب است ذكر كرده و علم را كه مسبّب است اراده فرموده است ، و كنايه از آگاهى دلها از جزع و فزع و سر و صداى مردگان است كه شنيدنى است .