شرح
نقل شده است كه وقتى ابن عباس از طرف امير المؤمنين به ولايت بصره ماموريت يافته بود ، با مردم آن جا ، بناى بد رفتارى را گذاشت ، زيرا آنها در جنگ جمل ، از دشمنان امام ، و پيروان طلحه و زبير و عايشه بودند ، بنابراين ابن عباس نسبت به آنان تندى را آغاز كرد ، و ايشان را از خود ، دور كرد ، و با يادآورى جنگ جمل آنها را مورد طعن و سرزنش قرار داد ، تا آن جا كه آنان را پيروان شتر و ياران عسكر ، كه نام شتر عايشه بود ، و نيز حزب شيطان مىناميد ، اين امر بر عدهاى از بنى تميم كه از شيعيان حضرت بودند ، از قبيل حارثه بن قدامه و غيره . . . ، گران آمد ، لذا حارثه نامهاى به شكايت از ابن عباس براى امام ( ع ) نوشت ،
با رسيدن شكايتنامه حارثه ، على ( ع ) براى ابن عباس چنين مرقوم فرمود : اما بعد فردا ، بهترين مردم در نزد خدا ، كسى است كه آگاهيش به آنچه اطاعت خداست بيشتر باشد ، خواه به سودش باشد ، و خواه بر ضررش و نيز كسى كه در راه حق نيرومندتر است ، اگر چه تلخ باشد . آگاه باش كه پايدارى آسمان و زمين ميان بندگان به علت حق است ، پس بايد عملت حكايت از راز درونيت كند و دستوراتت براى همه يگانه و روشت طريقه راست و مستقيم باشد .
[ 679 ]
