عملوا فيها بما يبصرون ،
كوششها و حركات ظاهرى و باطنى مردان خدا در راه او دو دليل داشت : از يك طرف آنان با ديده بصيرت ، خود راه حق را مىديدند و سعادتهايى را كه منتها اليه آن طريق است مشاهده مىكردند و از طرف ديگر يقين داشتند كه لازمه انحراف از آن راه ، بدبختى و شقاوت هميشگى است ، اين معنا كه بيان شد به اين اعتبار بود كه حرف با در بما يبصرون براى سببيّت و ما مصدريه باشد و نيز ممكن است ما را موصولى و به معناى الّذى بگيريم يعنى اهل زهد و تقوا عمل خود را به سبب آنچه كه مشاهده مىكنند انجام مىدهند ،
زيرا يقين به آن مشاهدات و حالات دليل و راهنما مىشود و آنان را وادار مىكند كه در آن راه قدم گذارند و آن مسير را بپيمايند .