و ان كنّا . . . تا آخر ،
اين كه مىفرمايد : ما در زمان پيامبر ( ص ) كه دشمنانمان مشرك بودند ، از طرف اسلام مأمور بوديم كه زنانشان را نيازاريم ،
هشدارى است به اين كه هنگام روبرويى با اين دشمنان كه اظهار اسلام مىكنند ، به طريق اولى نبايد زنان را بيازاريم ، اگر چه با ما مخالفند .
حرف واو در و انهنّ حاليه است .
[ 659 ]