و اعلموا . . . . فيكم ،
امام ( ع ) در اين عبارت بعضى از لوازم ( منيّة ) را كه براى مرگ استعاره شده است ، يعنى نگاه دائمى و غضبناك با گوشه چشم را گرفته و آن را كنايه از اين قرار داده است كه مرگ در كمين آنان مىباشد و از آنها صرف نظر نمىكند و دانيه [ 1 ] هم روايت شده يعنى نگاههاى مرگ به آنها نزديك است .
ذكر چنگالها و فرو بردن آن ، كنايه از بلاها و دردهاى هلاكتزايى است كه هنگام مرگ به انسان گنهكار مىرسد و وجه شبه در اين جا امرى است كه وقوع آن نزديك فرض شده كه فرا رسيدن مرگ است و نسبت فرو بردن چنگالهاى مرگ در روح آنان به سرعت وقوع مرگ تشبيه شده است ، و باء در بمخالبها به معناى الصاق و چسبيدن است و واو در جمله و قد نشبت و جمله و قد دهمتكم حاليّه است .
[ 1 ] در متن خطبه 195 صفحه 7 جلد چهارم شرح نهج البلاغه ابن ميثم ( انتشارات دفتر تبليغات اسلامى ) دانيه آمده است و از شرح اين جمله در صفحه 8 پاراگراف آخر سطر دوّم كه مىگويد : و روى دانيه : اى قريبة منهم با توجه به سطر دوم همين صفحه ( شرح لغات ) كه دانيه را مجدّده معنى كرده است و تا آن جا كه من بررسى كردم دانيه به اين معنى استعمال نشده است ، و دائبه به معناى مجدّه و كوشا به كار رفته ، بايد در اصل نسخه دائبه باشد ، تا شارح در شرح خود به عنوان روايت ديگرى ، دانيه را ذكر نمايد ، با توجه به توضيحات ياد شده هم در شرح لغات اشتباه شده و هم در متن خطبه و لازم بود در متن خطبه دائبه مىآمد چنان كه در شرح مرحوم خويى جلد 13 در متن خطبه 195 صفحه 54 ، دائبه و به معناى مجدّه كوشا و جدّى ، آمده است ( مترجم )
[ 13 ]
