و كذلك السماء ، و الماء ،
حضرت در اين عبارت آسمان ، هوا بادها و آب را به آفريدههايى از قبيل مورچه و درخت خرما و اعضاى آنها و بقيّه امور فوق الذكر ، تشبيه كرده و وجه مشابهت هم عبارت است از نيازمندى در آفرينش و كيفيت تركيب و حالات مختلف ، به صانعى حكيم و آفرينندهاى مدبّر .
نخست آفريدههاى گوناگون و ويژگيهاى آنها را ذكر فرموده و به قدرت خداوند نسبت داده است زيرا اين خود روشنترين دليل بر كمال قدرت وى مىباشد ، و سپس به ذكر آسمان و بقيّه مشبّهات پرداخته و آنها را ، نه از آن رو كه با هم تضادّ و اختلاف دارند ، بلكه به آن سبب كه هر يك داراى حكمت و منفعتى مىباشند و موادّ اوليه اجسام و مركبات را تشكيل مىدهند ، واژه هوا ،
اعم از كلمه رياح مىباشد زيرا رياح يا بادها ، اختصاص به مورد حركت دارد بر خلاف هوا كه شامل ساكن هم مىشود .
