32 لا تناله الاوهام فتقدّره ،
به و هم و خيال در نمىآيد ، زيرا در اندازه و مقدار نمىگنجد ، توضيح مطلب آن كه قوه واهمه تنها معناهايى را درك مىكند كه تعلق به محسوسات داشته باشند اين قوه به منظور روشن ساختن مدركات خود از قوه مخيّله كمك مىگيرد و آنها را در مقدارهاى مخصوص و مكانهاى معين ،
قالبريزى مىكند و تمام اين امور سبب احتياج به مادّه و تعلق به غير مىباشد كه در خداوند راه ندارد .