شرح
امام ( ع ) در اول اين نامه گناهان مردم بصره را به آنان خاطر نشان كرده تا اگر بخواهد آنان را مجازات كند حجت داشته باشد و اگر عفو كند جلو چشم آنان را بگيرد ، واژه حبل را كه به معناى ريسمان است ، استعاره از بيعت آنان با خود و لفظ انتشار را استعاره از پيمان شكنى آنها آورده است وجه استعاره نخست آن است كه بيعت مهمترين سبب جمعآورى مردم و نظم دادن به امور آنها و وسيلهاى است كه آنان را به سوى خشنودى خداوند مىكشاند چنان كه ريسمان آنچه را كه به آن بسته است مرتب نگهدارى مىكند ، وجه استعاره دوم واضح و روشن است .
