علىّ به ،

او را بياوريد . اين كلمه معمولا به جاى فعل امر مى‏آيد ( اسم فعل امر است ) يعنى جيئوا به . « عدىّ » مصغّر عدوّ است و اصل آن عديوو ، بوده است كه يكى از دو ، واو آن ، به منظور تخفيف حذف شده و ديگرى به ياء تبديل و در ياء تصغير ادغام شده است .

علت تصغير اين كلمه آن است كه شيطان او ، نتوانسته است وى را به گناه بزرگى بكشاند ، بلكه چون از در نيرنگ و فريب بر او وارد شده و خود را به هيأت صالحان در آورده ، لذا او را به كارى واداشته است كه اگر چه با آن كار ،

از جاده مستقيم شريعت منحرف شده ولى به سلامت نزديكتر است ، و به اين

[ 32 ]

مناسبت ، شيطان او نسبت به شيطان ديگرى كه انسان را به گناه كبيره مى‏كشاند كوچك است ، و او خود نيز به جهت اين كه چنين وسوسه و فريبى را پيروى كرده دشمن كوچك خود محسوب مى‏شود .

بعضى گويند : علت تصغير آن ، حقير شمردن عمل اوست زيرا كه از روى جهل و ناآگاهى در پى اين كار رفته است .

علت اين كه امام عاصم بن زياد را از اين رويّه بازداشته ، اين است كه ترك دنيايش واقعى و به راهنمايى عقل نبوده است ، بلكه هواى نفس با مشاركت عقل وى را بر اين عمل واداشته است ، و لازمه چنين ترك دنيائى معطل ماندن بسيارى از حقوق واجب شرعى است .