و ان اقم . . . . الصابرين ،
با اين سخنان ، حضرت خويش را از همانندى با كسانى كه از شدّت ناراحتى بر قبور حاضر مىشوند و مىپندارند آنچه از دست رفته جبران نخواهد شد ، و صبر و بردبارى بر آن اجرى نخواهد داشت ، تبرئه مىكند .
امام ( ع ) در حضور پيامبر عرض مىكند : من به آنچه خدا در مقابل مصيبتها به پيامبران وعده كرده كه صلوات و رحمت اوست يقين دارم ،
چنان كه مىفرمايد : « . . . آنها كه گفتند : ما از خدائيم و به سوى او باز مىگرديم رحمتهاى خدا بر آنها است و آنان هدايت يافتگانند . توفيق از خداوند است .
[ 5 ] سوره المدّثّر ( 74 ) آيه ( 37 ) يعنى : هر نفسى در گرو عمل خويش است .
[ 6 ]