ترجمه
« پس از حمد خدا و نعت پيامبر ، اندرزهاى پى در پى تو ، به همراه نامه تزيين شدهات كه با گمراهيهاى خويش مزين كرده و با سوء رأيت امضاء كردهاى ،
به من رسيد .
اين نامه از مردى است كه ديده بصيرت ندارد تا باعث هدايتش شود و راهنمايى ندارد ، تا ارشادش كند ، هواى نفس او را به سوى خود فراخوانده و او
[ 603 ]
اين دعوت را اجابت كرده و گمراهى او را به طرف خود مىكشاند ، و او به دنبالش مىرود ، از اين رو ، هذيان بسيار مىگويد و در گمراهى ، سر گردان است .
در قسمت ديگرى از اين نامه چنين مىگويد : به دليل اين كه بيعت يكبار بيش نيست ، تجديد نظر در آن راه ندارد و اختيار فسخ در آن بىمورد است هر كس از اين بيعت ، سر بتابد طعنه زننده و عيبجو خوانده مىشود و آن كه درباره ردّ و قبولش ترديد كند اهل شك و نفاق مىباشد . »
