فما عليك . . . الظافر ،
اين جمله در حكم مقدمه صغرى از شكل اول قياس مضمرى است كه استدلال شده است بر آن كه تاخّر او ، از اين مرتبه و درجه ،
واجب و لازم است ، و تقدير آن چنين است : مغلوبيت مغلوب ، صدمهاى براى تو ندارد ، و كبراى قياس چنين مىشود : هر كس حالش اين باشد واجب است خود را از معركه عقب كشد ، و گرنه نادان و سفيه است زيرا در امرى دخالت كرده است كه سودى برايش ندارد .