و لو كنت احبّ ان يقال فى ذلك ،
اين سخن كه امام مقام خود را پايين آورده و امر معمولى را كه در اغلب اشخاص وجود دارد براى خود پذيرفته ولى سپس به دليل ديگرى خود را تبرئه مىفرمايد ، به اين بيان كه : اگر به فرض هم تحت تأثير لذّتجويى واقع شده و آن را دوست داشتهام ، امّا به علّت اين كه خود را كوچكتر از آن مىدانم كه متّصف به عظمت و كبريايى شوم كه ويژه ذات حق تعالى است ، آن را ترك گفته و دوستى آن را از دلم بيرون كردهام ، و در اين فرمايش امام عليه السلام به موضوع ديگرى نيز اشاره فرموده است كه : زياده
[ 88 ]
روى در ستايش شخص باعث پيدايش تكبر مىشود و به اين سبب امام آن را دوست نمىدارد و ترك كرده است .
