51 يحفظ و لا يتحفظ ،

يكى ديگر از ويژگيهاى پروردگار متعال آن است كه بدون از بر كردن و به خاطر سپردن اشياء همه چيز را حفظ دارد ، حفظ داشتن مطالب نسبت به خداوند از باب علم و آگاهى ذاتى وى به امور مى‏باشد و اما تحفّظ از بر كردن و به خاطر سپردن به دليل آن كه نياز به فعاليتهاى مادى و جسمانى دارد و اين وضع هم بر خداوند محال است لذا حضرت اين صفت را از بارى تعالى نفى فرموده است ، بعضى از شارحان نهج البلاغه درباره معناى عبارت فوق گفته‏اند : مراد از دو كلمه حفظ و تحفظ ، حراست و نگهدارى است ، يعنى خداوند بندگان خويش را محافظت مى‏كند و نيازى به آن ندارد كه آنها وى را حفظ و حراست كنند ، ولى اين معنا در اين جا بعيد به نظر مى‏آيد .

[ 300 ]