ترجمه
« بار خدايا تو براى دوستانت از همه مونسها ، مأنوسترى و در كفايت كردن آنان كه بر تو توكّل كنند حاضرترى درون آنها را ديده و بر انديشههاى آنان آگاهى ، و اندازه بينايى و عقولشان را مىدانى ، پس رازهايشان بر تو روشن و آشكار ، و دلهايشان براى تو بىقرار است هر گاه تنهايى آنان را به وحشت اندازد ،
ياد تو مايه انس و آرامش آنهاست ، و اگر مصيبتها بر ، ايشان هموم آورد ، تو را پناهگاه خويش قرار مىدهند ، زيرا مىدانند سر رشته كارها به دست تو ، و منشأ وجود آنها ، فرمان توست .
[ 173 ]
بارالها اگر من ندانم كه از تو چه چيز بخواهم و يا از درخواست خود سرگردان بمانم ، تو مرا بر آنچه صلاحم در آن است راهنمايى فرما و دلم را به چيزى كه خير و نيكيم در آن است متوجه كن كه اين امور از هدايتهاى تو ،
نامأنوس نيست و از كفايتهاى تو شگفت نمىباشد خدايا با من به عفوت رفتار كن نه با عدالتت . »
