فدع عنك من مالت به الرميّه [ 12 ] ،
ياد افراد مغرض و بد نيّت از قبيل عمر و عاص را از خاطر ببر و به آنچه درباره ما مىگويند اعتنا مكن و احتمال مىرود كه امام با اين جمله خود معاويه را اراده كرده باشد از باب اياك اغى و اسمعى يا جاره به تو مىگويم واى همسايه بشنو . كلمه رميّه استعاره از امورى است كه مورد هدف و قصد انسانها مىباشند ، و چون اين امور ، آدمى را جذب كرده ، به انجام اعمال وادار مىكنند ، ميل را به آن نسبت داده است .