و لا وقع حكم جهلته ،

امام ( ع ) يكى از مسائلى را كه قبلا با استفهام انكارى مورد سؤال قرار داده است در اين عبارت بطور صريح رد فرموده و آن جاهل بودن نسبت به احكام است و سپس ، از باب مماشات با خصم چنان كه

[ 19 ]

در بحثهاى جدلى مرسوم است آن را بطور فرض ، قبول كرده و مى‏فرمايد : البته اگر چنان بود كه مسأله‏اى پيش آيد و حكم اسلامى آنرا ندانم ، از رايزنى با شما و ديگر مسلمانان خوددارى نمى‏كردم . پس دوّمين مسأله‏اى را كه مورد اعتراض آن دو فرد بود ياد كرده و فرموده است : امّا آنچه شما در مورد يكسان قرار دادن يادآور شديد يعنى اين كه شما دو فرد را در سهم از بيت المال مانند بقيّه مردم قرار داده‏ام ، با اين جمله‏ها پاسخ آن را بيان فرموده است : فان ذلك امر . . . حكمه .