و الزمه آثام القاتلين الى يوم القيامه ،
اين عبارت اشاره به مطلبى است كه از قرآن استفاده مىشود از جمله مىفرمايد : « مِنْ أَجْلِ ذلِكَ كَتَبْنا عَلى بنى إسْرائيْلَ
[ 441 ]
أَنَّهُ مَنْ قَتَلَ نَفْساً بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسادٍ فىِ الْأَرْضِ فَكَأَنَّما قَتَلَ النّاسَ جَميعا [ 29 ] » يعنى شدت كيفر و جاودانگى آن مانند آن است كه شخصى همه انسانها را به قتل رسانده باشد و نيز مىفرمايد « وَ مَنْ يَقْتُلَ مُؤْمِناً مَتَعمِّداً . . . [ 30 ] » و رواياتى به اين مضمون نيز نقل شده است كه از جمله قول پيامبر اكرم است كه مىفرمايد :
هر كس روش نامناسبى را در جامعه برقرار سازد ، بار گناه آن و گناه آنان كه به آن عمل كنند تا روز قيامت به گردن وى باشد ، و قابيل نخستين كسى است كه آدم كشى را در جهان مرسوم ساخت پس گناه تمام قاتلان تا روز رستاخيز به گردن او خواهد بود و روايت ديگرى از آن جناب نقل شده است كه : هر فردى كه از روى ستم كشته شود قسمتى از گناه آن به گردن فرزند نخستين آدم مىباشد ، و اين به آن سبب است كه او اين عمل زشت را مرسوم كرد .
