و لو اراد اللَّه . . . معانيها .
در اين عبارت براى اثبات مطلب به يك قياس اقترانى از شكل اول استدلال شده است كه داراى دو مقدمه شرطيه متصله مىباشد و نخستين مقدمه از « و لو اراد اللَّه » آغاز و به « لفعل » پايان مىيابد ، و مقدمه دوم « لو فعل لسقط البلاء » تا آخر [ 43 ] ، و نتيجه قياس اين است كه اگر خداوند مىخواست و اين امتيازهايى را كه در متن ذكر شد به انبياى خود عطا مىكرد ، لازمهاش سقوط امتحان و بطلان پاداش و جز اينها بود ، ملازمه ميان مقدم ( جمله شرطيه ) و تالى ( جواب و جزاى شرط ) در مقدمه اول كه صغرى است روشن است ، زيرا ايجاد آن امتيازات براى پيامبران از ناحيه خداوند امرى ممكن و مقدور است و براى تحقق يافتن آن ، تنها اراده حق تعالى كافى مىباشد ، اما در شرطيه متصله اخير كه مقدمه دوم و كبراى قياس است امام ( ع ) در صورت تحقق مقدم كه اعطاى امتيازات به انبياء باشد ، لوازم متعددى براى آن ذكر كرده است كه در ذيل به آن مىپردازيم .
