و اعلاقها مسلوبه ،
تعلّقات دنيا و آنچه مايه دلبستگى به آن است عاقبت از آدمى گرفته مىشود ، بنابراين نبايد فريفته دنيا و محو تعلقات آن بشويد . پس از بيان ادله عدم دلبستگى به دنيا در جملههاى بعد به شرح اوصاف
[ 389 ]
و عيوب ديگرى براى آن پرداخته و به عنوان تشبيه و استعاره آنها را اظهار فرموده است :