فان امامكم عقبة كؤودا ،
امام ( ع ) لفظ عقبه را با صفت كؤود براى مرگ استعاره آورده است و مناسبت اين تشبيه ، برخورد سخت با مرگ داشتن و با درد و رنج روحى منزلگاههاى مرگ را تا پايان آن سپرى كردن ، مىباشد .
[ 12 ]
و منظور امام ( ع ) از منازل ترسآور و هولناك ، منزلگاههاى پس از مرگ از قبيل قبر و بقيّه حالاتى است كه با درجات مختلف براى گناهكاران در آخرت وجود دارد ، و روشن است كه انسان ناگزير مىباشد كه به اين منزلها وارد شود و در آنها تا زمان عبور توقف كند ، بويژه نفوسى كه داراى صفات زشت و دلبستگيهاى پست مادّى بودهاند ، چون توقف آنها در آن منزلگاهها طولانىتر و سختيهاى آنان در آن منزلها هولناكتر است .
