مكابرة لقضائه ،

اينها اين ناسپاسى را به منظور مخالفت حكم حق تعالى

[ 446 ]

انجام مى‏دهند زيرا او به سپاسگزارى و اطاعت امر ، دستور مى‏دهد ، ولى آنان حكم وى را ناديده گرفته و فرمانهايش را پيروى نمى‏كنند . واژه مكابره به معناى منازعه و ستيزه كردن با يكديگر و گفتار مى‏باشد به علت تكبرى كه در طرفين وجود دارد ، مكابره ترشيح براى استعاره مجاحده است و مغالبة لآلائه نيز ترشيح است و هر دو منصوب و مفعول له مى‏باشند امّا مغالبه مثل مكابره غايت حقيقى براى جحود و انكار نيست ، بلكه شبيه غايت است ، شرح مطلب اين است كه وقتى لازمه كفران نعمت ، از دست رفتن و قطع شدن آن باشد بنابراين آنان كه اهل جحود و انكارند گويا قصد از بين بردن نعمت داشته و در اين امر به پيروزى رسيده‏اند زيرا لازمه فعل آنها زوال نعمت بوده است .