شرح
امام ( ع ) در اين خطبه علاء بن زياد را مورد خطاب قرار داده و از او در مرحله اول به طريق استفهام انكارى و سرزنش مىپرسد كه چرا خانه زيباى خود را اين چنين با عظمت ساخته است ، با آن كه اين كار بر خلاف زهد در دنيا و توجّه كامل به آخرت است .
و در مرحله بعد به گونه سؤال با استفهام تقريرى براى او ثابت مىكند كه
[ 31 ]
در آخرت نياز او به چنين خانه وسيعى بيشتر خواهد بود ، به عبارت ديگر امام ( ع ) مىخواهد به علاء چنين بگويد كه : اگر اين همه ثروت و مالى را كه براى ساختمان اين بنا خرج كردهاى ، در راه خدا صرف و خرج مىكردى ،
سزاوارتر و احتياجت به آن در آخرت بيش از اين خانه وسيع دنيا بود .
چنان كه در متن خطبه در اين نسخه جمله دوم نيز به طريق استفهام و با همزه شروع شده شارح پس از آن با همين تقدير جمله را شرح كرده ، تذكر داده است كه اين گونه ( با همزه ) نيز روايت شده است و بلى . . . : امام ( ع ) با اين جمله صحابى خود را راهنمايى مىكند كه مىتواند تقصيرى را كه از جهت آخرت با ساختن چنين منزل وسيعى مرتكب شده با انجام دادن كارهايى براى آخرت و خدا ، جبران كند و خود را به مقام قرب الهى نزديك كند و آن اعمال نيك را بر شمرده است .
