شعار النار و لا العار ،
سخنى است كه اشخاص خودخواه و متكبر ، به منظور اين كه دست به فتنه و آشوب بزنند و اعمال ضد انسانى و فرار از قانون اخلاقى و دينى را موجه نشان دهند ، بر زبان مىآوردند ، و اين دو كلمه منصوب و مفعول براى دو فعل مقدر مىباشند كه چنين مىشود : ادخلوا النار و لا تحتملوا العار : در آتش ( جهنم ) داخل شويد و تحمّل ننگ و عار نكنيد . آنگاه امام ( ع ) اين مردم را كه چنين حالتى دارند و اين گونه سخنان بر زبان مىرانند ، مانند شخصى دانسته است كه مىخواهد وجهه اسلام را دگرگون سازد و به طريق استعاره بالكنايه ، فساد عمل وى را خاطر نشان مىفرمايد ، و اسلام را به ظرفى تشبيه كرده است كه وارونه شده و محتويات مفيد آن ريخته شود و وجه مشابهت اين است كه كارهايى كه اينها انجام مىدهند مانند كارهاى كسى از دشمنان اسلام است كه قصد دارد با كارهاى خود اسلام را تباه سازد .
