ترجمه
« خداى را به عنوان سپاسگزارى از نعمتهايش مىستايم ، و براى اداى حقوقش از او يارى مىطلبم زيرا كه سپاه او با عزت و توانائيش با عظمت است ، و گواهى مىدهم به آن كه محمد ( ص ) بنده و فرستاده اوست ، مردم را به فرمانبردارى از دستورهايش فرا خواند و با جهاد ، در راه دين او ، بر دشمنانش پيروز شد ،
همبستگى دشمنان به منظور تكذيب او ، و كوشش و تلاش آنان براى خاموش ساختن نور او وى را از دعوت و جهاد باز نداشت ، پس به تقواى الهى چنگ بزنيد ، زيرا :
تقوا را ريسمانى كه دستگيره آن محكم و پناهگاهى است كه بلندى آن استوار مىباشد و به سوى مرگ و سختيهايش بشتابيد و پيش از آمدنش خود را آماده سازيد زيرا قيامت پايان كار است و همين مرگ بس است كه خردمند را پند دهد و نادان و غافل را عبرت آموزد .
پيش از فرا رسيدن قيامت نيز از امورى آگاه خواهيد شد كه عبارت است از تنگى قبرها و فراوانى حزن و اندوه و وحشت از جايگاهى كه بر آن وارد مىشويد و پياپى رسيدن ترسها و به هم در رفتن استخوانهاى دنده و كر شدن گوشها و تاريكى لحد و بيم از عذاب موعود و اندوه پوشاندن قبر و استوار ساختن سنگ بر روى آن .
پس اى بندگان خدا به او توجه كنيد زيرا دنيا همه را به يكسو مىكشاند و شما و رستاخيز به يك ريسمان بسته شدهايد ، و گويا قيامت ، نشانههاى خود را آورده و پرچمهايش را نزديك ساخته ، و شما را بر سر راهش نگهداشته است ،
[ 353 ]
و گويا زمين لرزههاى خود را ، جلو آورده و سينههايش را پهن كرده است ، و دنيا از اهل خود ، دست كشيده و آنان را از تحت حفظ خود بيرون ساخته است ،
پس تمام دنيا مانند يك روز گذشت و يا مثل يك ماه به سر رسيد و تازه آن كهنه و فربه آن لاغر شد ، در جايگاه تنگ و كارهاى درهم و بزرگ ، و در ميان آتشى كه آزارش شديد و آوازش بلند و زبانهاش افروخته ، فريادش خشمناك و سوزندگى آن زبانهدار ، كه فرو نشستن ندارد ، و هيزم آن پر شعله ، تهديد آن ترسناك ،
قعرش ناپيداست اطرافش تاريك ، ديگهاى آن بسيار گرم و كيفرهاى آن رسوا كننده مىباشند ، « وَ سِيْقَ الَّذينَ آتَّقَوا رَبَّهُمْ إلَى الجَنَّةِ زُمَراً [ 1 ] ، » اين گروه از عذاب ايمن و از سرزنشها رها و از آتش دور شدهاند و بهشت به سبب ايشان آرامش يافته و از منزل و قرارگاه خود شادمان مىباشند ، اينها كسانى هستند كه در دنيا كارهايشان نيك و چشمهايشان گريان بود ، شبهايشان در دنيا به سبب توبه و استغفار ، روز ، و روزهايشان از ترس و بىتوجهى به دنيا ، شب بود و از اين رو خداوند بهشت را جايگاه و خوشى را پاداش آنان قرار داد ، و آنها به بهشت و اهل آن سزاوارترند ، در حالى كه با سلطنتى هميشگى و نعمتى ثابت و برقرار همراه مىباشند .
پس اى بندگان خدا ، رعايت كنيد آنچه را كه رستگارتان به مواظبت از آن ،
سود مىبرد و تبهكارتان با تباه ساختن آن زيان مىبيند ، و با كردارهايتان بر مرگهايتان پيشى گيريد ، زيرا شما گروگان چيزى هستيد كه پيش فرستادهايد و جزا داده مىشويد به آنچه مقدم داشتهايد و گويا ، مرگ شما را دريافته پس نه امكان بازگشت و نه گذشت از لغزش برايتان مانده است ، از خدا مىخواهيم كه ما ، و شما را به پيروى از خود و رسولش وادار سازد ، و با افزونى رحمتش از ما ، و شما درگذرد ، به جاى خود بنشيند ، و بر گرفتاريها شكيبا باشيد ، و دست و شمشيرهايتان
[ 1 ] سوره زمر ( 39 ) آيه ( 73 ) ، يعنى : و آنان كه از تقواى الهى بر خوردار بودند گروه گروه به سوى بهشت سوق داده مىشوند .
[ 354 ]
را در خواهشهاى زبانهايتان به كار نياندازيد ، و به آنچه كه خداوند شما را مكلف نساخته است شتاب نكنيد ، زيرا هر كس از ميان شما در بسترش از دنيا برود ، و حال آن كه حق خدا و پيامبر و خاندان پاكش را بشناسد ، شهيد مرده و اجرش با خدا مىباشد و شايسته پاداش كردار نيكى است كه در انديشه داشته است ، و همين نيّت او ، جاى شمشير كشيدنش را مىگيرد ، و همانا هر امرى را مدّتى و سررسيدى مىباشد . »
