لغات
خبأت الشيئى : آن را پوشاندم طفق : شروع كرد هجر : شهرى است از شهرهاى بحرين نضال : تير اندازى كردن مسدّد : كسى كه ديگرى را به كارى وادار مىكند و به سوى آن هدايتش مىكند .
اعتزلك : از تو دورى كرد .
ثلم : شكستگى طليق : آن كه پس از اسيرى رها و آزاد شود .
ربع : توقف و ايستادن ظلع : لنگى ذرع : مبسوط اليد بودن تيه : گمراهى و سرگردانى در بيابانها روّاع : بسيار منحرف شونده از راه درست جمّة : فراوان ، زياد ظنّه : تهجت منصّح : بسيار نصيحت كننده استعبار : گريه الفيت كذا : آن را يافتم نكول : عقب افتادن از ترس مج الماء من فيه : آب را از دهانش به دور ريخت .
رميه : شكارى كه مورد اصابت تير واقع مىشود .
صنيعه : نيكى فلج : رستگارى ، پيروزى شكاة ، شكيّه و شكايه : معنايش روشن است ظاهر : از بين رونده مخشوش : شترى كه در بينيش چوبى قرار مىدهند تا در اطاعت باشد و آن را به هر سو بخواهند بكشند .
غضاضه : كمبودى و خوارى سنخ : عرضه شد اعدى : دشمنتر معوّقين : بازدارندگان جحفل : لشكر انبوه ساطع : بالا رونده قتام : گرد و خاك سرابيل : جامهها ، پيراهنها نصال : شمشيرها ارقال : نوعى از راه رفتن به سرعت
[ 748 ]
