فكيف بكم . . . القبور ،

در آخر ، امام ( ع ) به منظور اين كه مردم را به كارهاى نيك و عبادات تشويق كند و از هوا و هوس و اعمال گناه و معصيت باز دارد ايشان را به احوال روز رستاخيز و هول و هراسهاى آن هشدار مى‏دهد و به عنوان پرسش كه آگاه كننده‏تر است توجه آنها را جلب كرده است ، و در ذيل اين سؤال به اين نكته اشاره فرموده است كه در آن روز در حقيقت آدمى بيدار شده و نسبت به آنچه از خير و شرّ كه پيش فرستاده و اعمالى كه در دنيا انجام داده آگاه مى‏شود ، به سوى مولاى حقيقى و معبود واقعى بازگشت مى‏كند كه در اين صورت بطلان تمام معبودهاى باطلى كه در دنيا آنها را حق مى‏پنداشته‏اند آشكار مى‏شود . توفيق از خداوند است .

[ 172 ]