و تناوشوهم من مكان بعيد ،
يعنى به جاى آن كه به آثار باقيمانده از گذشتگان خود بيانديشند و از آن سود ببرند ، به افتخار و مباهات مىپردازند ، و حتى با ياد گذشتگان خيلى دور و ذكر فضايل آنان كه خود از آن بدور بودند ،
بر خود مىباليدند ، امام ( ع ) در اين عبارت ، افتخار به گذشتگان را ، تعبير به مكان بعيد ( جايگاه دور ) فرموده است ، زيرا مردگان و كمالات آنان ، براى بازماندگانشان از جمله دورترين مايههاى افتخار است و به اين دليل آن را مورد سرزنش قرار داده و با استفهام انكارى چنين سؤال فرموده است : افبمصارع آبائهم يفخرون . ؟