فليصنع . . . و لمعارفه . . . ،
اين دو جمله در حقيقت نتيجه گفتار بالا است كه وقتى چنان توجه شد كه بالاخره بايد از اين سرا رفت ، سزاوار است كه آدمى براى آبادى منزل بعد كار كند ، و منظور از عبارت و لمعارف منتقله جايگاههايى است كه مىداند به آن خواهد رفت .
« فطوبى » اين كلمه بر وزن فعلى و از ماده طيب اشتقاق يافته و چون حرف ما قبل ياء مضموم بوده حرف ياء تبديل به واو شده است .
بعضى هم گفتهاند : اين كلمه نام درختى است كه در بهشت قرار دارد ،
منظور از قلب سليم در سخن امام ( ع ) دلى است كه به اخلاق ناپسند و صفات رذيله و جهل مركب آلوده نشده باشد .
