و يهتفون . . . و يتناهون عنه ،
اين چند جمله اشاره به صورتهاى گوناگون اطاعت و فرمانبردارى از دستورهاى الهى است ، و اين كه اهل ذكر در هر كار و در همه احوال به عبادت و پرستش حق تعالى اشتغال دارند و اين خود از نتيجههاى ذكر و دوست داشتن مورد ذكر است ، زيرا آدمى هر كسى را كه دوست بدارد ، راه او را پيش مىگيرد ، و بر خلاف رويّه او قدم بر نمىدارد و حتى از اين كار و روش خود شادمان مىشود و لذت مىبرد .