لغات

روّعه : او را ترساند لا تخدج بالتحيه : سلام را ناقص ادا مكن و بنا به روايت ديگر : تخدج التحيّة ، از اخدجت السحابه : ابر دانه‏هاى بارانش كم شد .

أنعم له : گفت : بلى عسف : با خشونت و بدون دليل گرفتن إرهاق : مكلف كردن به امر سخت و مشكل ماشية : گوسفند و گاو عنيف : كسى كه نامهربان است .

صدعت المال صدعين : مال را دو قسمت كردم عود : شتر پير ، و آن شترى است كه از سن ( بازل ) كه دندان و نيشش بيرون آمده گذشته باشد .

هرمة : كهنسال استأن : مهربانى كرد نقب : شترى كه سمهايش نازك شده باشد .

غدر : بركه‏هاى آب ، جمع غدير مكسوره : آن كه يكى از چهار دست و پايش شكسته باشد مهلوسه : بيمار مسلول عوار به فتح عين : عيب و گاهى به ضم نيز خوانده مى‏شود .

مجحف : كسى كه با شدت حيوانى را مى‏راند تا گوشتش را ببرد .

ملغب : به زحمت اندازنده لغوب : رنجور كردن اوعزت اليه بكذا : او را به اين كار دستور دادم .

حال بين الشيئين : مانع شد مصر : دوشيدن تمام شير از پستان تمصّر : دوشيدن باقيمانده شير ترفيه : در آسايش قرار دادن بدن : چاقها ، جمع بادن منقيات : حيواناتى كه بر اثر چريدن استخوانهايش پر مغز و چربى آن زياد شد .

[ 710 ]

نطاف : آبهاى اندك اعشاب : گياهان ، جمع عشب نقو : استخوان پر مغز