مسأله پنجم ، لا تقع اسم الهجره . . . قلبه ،
در اين عبارت بيان شده است كه شرط صدق هجرت بر كسى كه به سوى امام وقت خود مسافرت مىكند ، آن است كه امام را بشناسد و معرفت به حق او ، داشته باشد زيرا امام است كه حافظ دين مىباشد و منبعى است كه بايد از آن معارف الهى را جستجو كرد ، لذا فرمود : هيچ وقت نمىتوان كسى را مهاجر خواند مگر آن گاه كه معرفت به حقّانيت امام در روى زمين داشته باشد .
