شرح

سيد رضى مى‏گويد : اين سخن مانند عبارت سابق آن بزرگوار : « هلك فى رجلان محبّ غال و مبغض قال » مى‏باشد .

دوست تندرو ، مانند غلاة كه زياده از حّد امام را ستوده و در طرف افراط

[ 109 ] سوره بقره ( 2 ) آيه ( 237 ) يعنى : از احسان در بين خود فراموش نكنيد .

[ 786 ]

بودند ، و كسى كه بهتان مى‏زند و دروغ مى‏بندد و او را كافر و خطاكار مى‏شمارد ،

همچون خوارج كه در طرف تفريطند . و اين هر دو عمل دو صفت ناپسند و بيرون از فضيلت عدالتند . و قبلا معلوم شد كه رذايل ، پرتگاههاى هلاكت اخروى هستند . و نظير اين سخن در پيش گذشت .